En ja, we zijn er klaar voor!
17 maart 2019 - Siem Reap, Cambodja
Afgelopen vrijdag zijn we begonnen aan ons nieuwe avontuur. Om kwart voor 10 werden we op Schiphol verwacht. We zouden met de trein gaan en werden naar het station gebracht. Maar, na 300 meter, werd besloten dat het toch gezelliger was om naar Schiphol door te rijden. Dus dat was dan geregeld. En gezellig was het zeker!
Iedereen van de groep was op tijd op Schiphol, het inchecken en de safetycheck gingen snel, bij de douane stond geen rij en dus begon het wachten. Dat zou lang kunnen duren, maar wachten op Schiphol en kijken naar de wereld in het klein is best wel leuk! Clemens deed nog hoogstnoodzakelijke zakelijke dingen en ik zat daar met de krant, een tijdschrift én m’n e-reader. Maar daar kwam dus niets van terecht.
Het wachten ging best snel en toch sneller dan verwacht zaten we op die stoel in het vliegtuig met 11 uur reizen voor de boeg. Ook daar waren we goed op voorbereid. Na de eerste snack, film en maaltijd kwamen de pilletjes tevoorschijn. Doen we er één of twee? We besloten het laatste en begonnen hoopvol aan film nummer 2. Na een half uur sloten we de luiken en om elkaar na anderhalf uur weer klaarwakker aan te kijken …… Dus toen begon de zit pas echt. Toch nog maar een film, wat lezen, een loopje en uiteindelijk wachten op het ontbijt. Hongkong kwam in zicht!
Er zat een flinke tijd tussen onze aankomst en de overstap naar Siem Reap (Si-em Reap) en we hebben nog een kleine stadstour kunnen maken. Het is inderdaad wat we ons ervan voorstelden: hóóg, heel hoog en dicht naast elkaar. Een Het gemiddelde appartement voor 3-4 personen is ca 35 m2. Dus als je langs al die op elkaar gestapelde huizen kijkt komt het nogal benauwend over. Hongkong is een wereld op zich. Letterlijk, want sterk afgesloten van moederland China én figuurlijk. Is het nou Chinees met een dikke Europese saus of is het andersom? In elk geval een bijzondere tussenstap in onze reis.
In de loop van de middag werd de lange zit met nog eens 2,5 uur verlengd en kwamen we uiteindelijk aan in Cambodja. Hoe armer het land, hoe langer de rij bij de douane. Maar uiteindelijk lukte het en waren we alle 15 binnen.
Het laat zich raden wat het effect van de man-met-de-hamer was na het eten en we moesten bijtijds weer op. Om 7 uur startte de fietstour naar wellicht een van de meest bijzondere plekken op de aardbol: Angkor Wat….
Wat was dat dus bijzonder! Ooit heb ik het voorrecht gehad op de Chinese Muur te lopen. En dit was net zoiets. Uitgestrekt in de jungle, surrealistisch opdoemend tussen het groen en van onder tot boven en van buiten naar binnen vol symboliek en prachtige reliëfs van zowel Hindoeïstische als Boeddhistische vertellingen. Het enorme complex is halverwege de 12eeeuw gebouwd. Ooit hebben meer dan een miljoen mensen al dan niet vrijwillig hun steentje bijgedragen, tja wat valt daarover te denken…
Uiteindelijk was ik stiekem best blij dat we om half 5 onze mountainbikes weer konden inleveren. Het was wel de perfecte manier om te acclimatiseren. Want oefff, wárm is het hier wel!
Als jullie vanavond naar bed gaan, gaat onze wekker alweer af. Dan gaan we aan de slag. En ja hoor, de knop is om en we zijn d’r weer helemaal klaar voor. Onze groep is leuk. Rijp en groen door elkaar heen. En, ook zo leuk, 6 mensen die we vorig jaar op de reis naar Zambia hebben leren kennen. Nu pas realiseren we ons wat één zo’n week intens samenwerken doet. Want dan heb je het gevoel dat er geen jaar tussen heeft gezeten en we gewoon weer verder gaan. En eigenlijk is dat ook zo! Ander land, andere geschiedenis, maar het doel blijft hetzelfde…wij een thuis en zij óók een thuis. De familie Oeun verwacht ons!
klinkt als een relaxte start zonder (wind-)vertraging ed.
In de tijd dat zij Ankor Wat bouwden, begint bij ons de tijd van steden en staten: werden kastelen en romaanse kerken met dikke muren en kleine ramen neergezet, (verbeterde ploeg, ontginning > hogere opbrengsten) dus
groeide de bevolking en werden dorpen steden. De steden hadden dikke stadsmuren. Boeren leefden buiten de muren. Boer had kasteel nodig als vluchtplaats. Kasteelbewoners hadden mankracht en producten nodig.
Ambachtslieden verenigden zich in gilden. De kerk was leidend. Oh ja, ook de tijd van (kinder)kruistochten. Verschillen tussen Oost en West 🧐
Werk ze ! Ik ga morgen (= ma) ook weer aan het werk 🤣😘
nou petje af voor jullie.
veel succes tot horens
gr jeanne
Leuk om je verslag te lezen! Veel succes gewenst met deze mooie uitdaging, wat goed dat jullie dit doen👍
Groetjes, Özlem
Liee groet, Caren.